Çanakkale destanı on sekiz martla başlar Bütün dünya Nusrat’ı saygı ile alkışlar Denizler tanır bizi, bilirler o seferi Çanakkale geçilmez, düşman dönsene geri   Kalkan koludur her koya bir başka şehidin Koldur fakat azminde kanatlardaki hız var Etlerle, kemiklerle, kanla yoğrulmuş bu topraklar Ey Akdeniz! İnsan ölüsünden kapımız var Ejdersen eğer yerleri yık gökleri yık ez geç Fakat şunu bilmelisin: Uğrunda öldüğümüz nokta: Çanakkale geçilmez   Uzanan bütün sırtlarda, dağlarında tepelerinde                                        Kanım, etim, kemiğim vardır benim Çanakkale’dir burası kuru dikenlerinde bile Mehmedim var benim O Mehmetçik ki, kahramanlığın şahikasını aştı burada Çanakkale geçilmez diye; destan, destan, destanlaştı burada   Bütün dev silahların üzerine kan kussa Şurada tekbir sesleri birer birer hep sussa Değil müttefiklerin, bütün dünya kudursa Bizlerden akan her damla sizlere şelaledir Geçemezsiniz beyler, geçemezsiniz... Burası Çanakkale’dir   Yurdumuza göz koyanlar gidin... Burası Türk elidir Buradan geçit yok, Buradan kuş bile uçmaz bunu kâinatta bilmelidir Hangi sapık dedi ki ”Boğaz geçilmelidir” Gelsin kendisi geçsin... Ve göstersin boyunu Ona da öğretelim asil türkün soyunu   Boğazı geçmek için toplansa da bütün cihan Toplanın efendiler, toplanın... Bu pınardan içilmez Yanlış kapıyı çaldınız, Çanakkale geçilmez HAKKI ALACAOĞLU