GERİYE DÖNMEDİLER     Dile kolaydır dile, tam iki yüz elli bin er Yedi düvele karşı kaçmadı, sinmediler. Takvimler on sekiz mart, Çanakkale idi yer  Şahittir tarih buna, geriye dönmediler.               Hepsi parlayan yıldız, batmayacak hilaldi             Hepsi birer Mustafa, hepsi birer kemaldi             Allahın ordusunu yenmek elbet hayaldi             Girmedi kılıç kına, geriye dönmediler.   Onlar ki, al bayrağa rengi veren kandılar Susmayan ezandılar, okunan Kuran-dılar Vatana âşıktılar, gönüllü kurbandılar Ellerde taze kına, geri dönmediler.   Ne insan feryatları, ne top sesleri sustu Göründü zalimlerin Müslüman Türk’e kastı Evladını cömertçe aldı bağrına bastı Vermedi toprak ana, geriye dönmediler.   Helalleşip geldiler vatanın her ilinden Ağlıyordu o Resul, kan damlarken gülünden Şahadet şerbetini Peygamberin elinden İçtiler kana kana, geriye dönmediler.   Kader böyle yazılmış, buydu ilahi takdir La ilahe illallah, iman ettik Allah bir Yüzlerinde nur vardı, dillerde yalnız tekbir Boyandılar al kana, geriye dönmediler.   Parça parça bedenler canlı, cansız seçilmez Öğrendi bütün dünya Türk’e kefen biçilmez Yazdırdılar tarihe, ÇANAKKALE GEÇİLMEZ Can verdiler vatana, geriye dönmediler.                                                   KADİR GÜVEN/KÜTAHYA